Afscheid

Nu, zo vlak voor Samhain, is het de tijd van loslaten en alles achter je laten. Dan komt er ruimte voor iets nieuws. Soms blijft iets of iemand voor langere tijd bij je, en soms maar kort. De dingen gaan zoals ze moeten gaan, ook al is dat soms pijnlijk. 

Vaak voel je de dingen al aan, maar wil je daar niks van weten. Net als wanneer het licht het niet doet, en je toch nog een paar keer op de lichtschakelaar drukt. Stroomstoring. Complete verstoring van de energie in mijn lijf.

In zulke situaties probeer ik afstand te nemen, om alles vanuit een ander perspectief te kunnen zien.

Afscheid nemen, doet vaak pijn, omdat we al zo gewend zijn aan het idee, ook al is het gevoel niet helemaal goed. Mijn wortelchakra, waar oa het basis gevoel van veiligheid woont, maakt overuren. 

Ik zucht nog eens diep, en als ik in de spiegel kijk zie ik alleen de donkere wallen onder mijn ogen. Ik droom zo slecht.. Omdat ik veel keuzes heb gemaakt. Zo vlak voor Samhain maak ik schoon schip, maar ben ik vooral eerlijk tegen mezelf en mijn omgeving. Het valt me zwaar, maar ik kom weer voor mezelf op, ik durf nu te laten zien wie ik ben. Eerst wilde ik altijd dat iedereen me aardig zou vinden, en toen werd er veel over me heen gelopen. Nu zie ik mijn lichte en donkere kant als een geheel, en durf ik ze samen te laten ademen. Niet iedereen vind mij aardig. En dat hoeft ook niet, en misschien ben ik soms onredelijk of tactloos, maar misschien ook niet.

Het maakt eigenlijk niet meer uit.

Ik ben wie ik ben. 

Op bijna elk vlak in mijn leven, heb ik het de afgelopen jaren zwaar te verduren gehad. Ik ben daardoor heel boos geworden op de wereld. Zo boos, dat ik het licht eigenlijk niet meer zag. Ik voelde me verloren. Maar door op die manier oog in oog te hebben gestaan met mijn donkere kant, heb ik nu wel veel overwonnen. Ik mag boos zijn, ik mag schelden, ik mag gekwetst zijn, ik mag stom zijn.

En op 31 oktober begin ik weer opnieuw. Maar nu vol echte moed.. De moed die je nodig hebt om jezelf te accepteren. 

Volle maan

Vandaag is het volle maan. Voor mij is het altijd duidelijk dat de volle maan nadert. Ik krijg ongeveer 3 dagen van tevoren elke avond hoofdpijn en ik slaap onrustig. Vannacht had ik een nare droom, die ik te naar vind om hier te delen. Ik ben ook geprikkelder, emotioneler en sneller moe rondom de volle maan. De maan maakt al sinds het begin der tijden diepe indruk op ons. De volle maan mag niet ontbreken in een spannende of romantische film, en komt terug in vele verhalen. 

De volle maan energie is erg geschikt als je een ritueel tot uitvoer wil brengen om iets te veranderen in je leven. En dat is ook precies wat ik ga doen vanavond. 

Ik ga een loslaat ritueel doen. Ik zit nu in een fase waarin ik opnieuw een lang en slepend hoofdstuk af mag sluiten. Ik heb veel moeite om de dingen achter me te laten. Ik heb tijd nodig om mezelf te hervinden. En ik word tegengewerkt. Alle mensen en dingen, die mij tegenwerken of enigszins een belemmering vormen, ook in mezelf, laat ik los. 

Voor dit ritueel kies ik een plekje om te zitten op het balkon, met zo min mogelijk licht, naast het maanlicht. Ik vind het prettig om tijdens dit ritueel naakt te zijn. 

Ik sluit mijn ogen en roep de wachters en de elementen aan. Ik trek een cirkel, en nodig de God en de Godin uit om de cirkel binnen te gaan. Dan vraag ik nog een specifieke God om me te beschermen en begeleiden. 

Ik ga naar een veilige plek, die eigenlijk alleen uit energie bestaat, een vredige plek. Ik nodig iedereen die ik los wil laten om beurten uit. Ik lucht mijn hart en zeg alles wat me dwarszit en me beklemt. Dan zeg ik dat ik in vrede kom, en wat ik anders wil. Ik snijd de energiekoorden die ons verbinden door met een zilveren zwaard. 

Ik geef heling aan de persoon waarvan ik me los heb gemaakt, en aan mezelf. Dan gaat de persoon weg, en was ik mij. Ik ga terug naar het balkon en bedank de God en de Godin, de elementen en de wachters. Ik doe mijn ogen open. Ik dank de maan. Het is goed om hierna te douchen, maar het kan ook zijn dat ik gelijk in bed kruip. 

Dit ritueel ervaar ik als erg krachtig. Het veranderd daadwerkelijk hoe iemand je tegemoet treed, en hoe je er zelf tegenaan kijkt. Om af en toe even lucht te krijgen is goed om de koorden tussen jou en je naasten ook door te snijden. Het is zelfs erg gezond. De koorden vormen zich weer de eerstvolgende keer dat je bij deze persoon bent. 

Covenmagie

Ik ben dus heks, en altijd solitair geweest. Ik heb veel kennis opgedaan door te lezen, maar vooral door veel uit te proberen in de praktijk en niet bang te zijn. Sinds twee jaar ongeveer kom ik meer naar buiten met mijn heks-zijn, en voel ik hoe het meer en meer hoe het onderdeel word van alles.
Op het heksenpad ontmoet je veel verschillende mensen, met verschillende opvattingen.
Toen ik opzoek ging naar een coven merkte ik dat heel sterk. Sommige mensen verliezen zichzelf in hun opvattingen, en dan is er geen ruimte meer voor een andere mening, die misschien juist erg verfrissend kan zijn.
Ook is er, helaas, in de hekserij een lage tolerantie naar elkaar in de stromingen onderling. Niet altijd natuurlijk, het is maar net wie je treft. Ik ben eclectisch, en word traditioneel opgeleid. Ik heb bewust gekozen voor deze stromingen, omdat ik vrij wil zijn in mijn eigen keuzes, en in wat goed voelt voor mij, en bij mij past als persoon. Ik kan me niet ontwikkelen als mij word opgelegd welk pantheon ik moet kiezen, of hoe ik stap voor stap een ritueel moet uitvoeren, zonder daar ooit nog vanaf te wijken. Dat ben ik niet. Dan volg ik de regels alleen maar op, en zo zit ik niet in elkaar. Dan zou mijn heksenpad geen zin hebben.
Dat ik die vrijheid wil, betekend niet dat dat ook het juiste is voor anderen. Ik zal nooit neerkijken op een andere stroming, omdat ik alle stromingen die ik maar wil gebruik.
Zo heb ik veel affiniteit met de Keltische stroming, maar ook met de Noordse, Asatru.
Ik ga niet kiezen.
Het lijkt net alsof ik over een scheiding praat, en helaas bestaat die in de hekserij ook, net als in onze "gewone" maatschappij eromheen, en zo zou het niet moeten zijn.
Ik ben in elk geval niet van plan om hem in stand te houden.
In de maatschappij dragen we allemaal een masker. Je zou liegen als je zei dat het niet zo was.

In de plaats waar ik woon zijn twee covens, in de Alexandrian leer (Wicca). De ene coven is afgesplitst van de ander, en ze werken samen en ondersteunen elkaar. Ik ben bij de Hogepriester van deze covens op bezoek geweest om te praten over het eventueel toetreden tot zijn coven. Ik kreeg bij hem en in zijn huis, waar van alles rondwaarde, geen goed gevoel. Toen ik weer naar huis ging om erover na te denken, was ik helemaal leeg en had ik hoofdpijn. Die avond heb ik een mailtje gestuurd dat ik niet toe zou treden. Niet de coven voor mij. En achteraf gezien ook niet de juiste stroming.

Dat is nu ongeveer 1,5 jaar geleden. In de tussentijd ben ik me juist weer meer gaan focussen op mijn solitaire leven als heks. Ik ben veel meer gaan uitproberen, ik heb de basis geleerd over het werken met kruiden en bloesems, en ik heb mijn eerste rituelen uitgevoerd.
Ik zal in een later bericht eens beschrijven hoe mijn eerste rituelen gingen.

Oja, nog iets wat jullie niet weten; ik ben Reiki Master. Op mijn 18de kreeg ik mijn eerste inwijding, en ongeveer drie jaar later ben ik nu dus Master. Ik vind het heel fijn om met de bron energie te werken. Reiki werkt vooral ondersteunend bij helingsprocessen.
Ik heb inmiddels verschillende mensen (en ook mijn hondje Boeddha) in mogen wijden in verschillende graden. Dat is altijd weer erg bijzonder. Over Reiki later ook meer. Wat ik er nu over wil zeggen, is dat ik merk dat de kennis die ik op heb gedaan door met Reiki bezig te zijn, nu erg goed van pas komt in de hekserij.
Ik heb erg veel kennis opgedaan over het beschermen van jezelf en je leefomgeving. En dat is precies waar we het de eerste covenavond over hadden.

Want op maandag 9 september 2013 heb ik zowaar mijn eerste covenavond gehad. We komen een keer per maand een avond samen. We zitten in een kring op de grond op kussens met een dikke kaars in het midden. De eerste drie bijeenkomsten zijn ter kennismaking, en daarna beslis je of je daadwerkelijk toetreed tot de coven. In december is dan ons eerste gezamenlijke groepsritueel; het toewijdingsritueel.
Ik voel me goed bij deze coven. Ons huiswerk is om een maancyclus lang te mediteren, 15 minuten lang. Dat is een fijne opdracht.

Voor nu laat ik het hierbij.

Welkom

Aurora is mijn naam. Hekserij de weg van mijn bestaan. Ik ga voor jullie schrijven over mijn leven als heks, met een persoonlijke noot.

Ik ben 22, en ik woon in de omgeving van Den Haag.
Mijn weg op het heksenpad is al lange tijd bezig. Hekserij is verweven met dit leven, maar ook verschillende levens daarvoor.
Ik heb vanuit huis de basis voor hekserij meegekregen. Mijn moeder leerde mij rituelen, en had veel kennis van hekserij en het paranormale. Mijn vader voelt veel en vertelde ons mythen en legenden. De natuur was heel belangrijk in ons gezin. Elke zondag maakten we een middag vullende wandeling in een natuurgebied in de buurt. Ik ben opgegroeid in Overijssel, waar de natuur nog echt en oud is.

Mijn ouders hebben deze basis trouwens onbewust aan me meegegeven. Zij beschouwen zichzelf niet als heksen. Zij staan bewust in het leven. Vroeger gingen we naar de kerk, de Hervormde kerk. Mijn opa van vaderskant was Dominee. En wat voor een.. Daarover later meer.
Mij moeder is van huis uit Katholiek, zij komt uit Duitsland, uit een familie waar het paranormale al vele generaties aanwezig is.

Rond mijn 10de jaar gingen we niet meer naar de kerk, mijn ouders konden zich er niet meer in vinden. Rond diezelfde tijd las ik De Wereld Van Sofie voor het eerst. Een prachtig boek over filosofie en de betekenis van het leven, en dat we ons altijd blijven afvragen of er wel een betekenis is.

In groep 8 zij de meester op een dag dat de kip er het eerst was, omdat er in de Bijbel stond dat God op de zoveelste dag alle dieren schiep. Ik herkende de stelling over de kip en het ei, en zei enthousiast "nee meneer, misschien was het ei er wel eerst!" Meneer trok wit weg, zijn kaakspieren spanden zich en hij verzekerde de hele klas en mij ervan dat dat onzin was, en dat de kip eerst was omdat er in de Bijbel stond dat... Nou goed, dat stukje kennen jullie.

Wat er op dat moment met mij gebeurde was veel diepgaander dan mijn christelijke meester zich ooit voor zal kunnen stellen. Er ging een schok door me heen, en die schok bleef ongeveer een week in mijn buik hangen. Ik was geschokeerd, dat hij niet met mij in discussie had willen gaan. Ik wilde eigenlijk helemaal niet meer naar school. Ik kom uit een gezin waar discussie altijd mogelijk is.

Vanaf die dag verloor ik voorgoed mijn geloof en gevoel bij het christendom en de Bijbel. Ik was zoekende. Ik had nooit een rotsvast geloof gehad in het christendom, ik zag ook wel wat in de evolutie theorie, en bidden vond ik fijn, maar het liefst in de kerk bij een Mariabeeld. Ook voor de evolutietheorie was op school geen plaats. Mijn ouders sloegen zichzelf voor hun hoofd omdat ze mij naar deze school hadden laten gaan. Ik geloof dat ze nog steeds spijt hebben.

Er brak een periode aan waarin ik dagelijks met iedereen die wilde luisteren over ons bestaan en religie sprak. In mijn hoofd ontwikkelde ik God tot een dictator, die mij niet te pakken zou krijgen. Ik was Atheist (korte periode), Ietsist en tenslotte Humanist. Toen ik 14 was en in de tweede klas van de Mavo zat, schreef ik een werkstuk voor Godsdienst, waar ik een 8 voor kreeg. 

Ik had toen meer Boeddhistische gedachten en schreef over de Kosmos, en hoe ik geloofde dag alles een was, en dat alles noemde ik God. Ik schreef ook dat de christelijke God een dictator was. Daar stond deze aantekening bij " hier moet je nog even over nadenken". 

Dat heb ik gedaan. Ik kwam tot de conclusie dat de Bijbel eigenlijk een dictator is, geschreven en aangepast door diverse historische dictators. 

God kan er ook niks aan doen.

Ik kon me niet helemaal vinden in de regel dag je nooit meer boos mag zijn, en  dus maakte het Boeddhistische gedachtengoed plaats voor de Hekserij. 

Toen kwam ik thuis, en toen merkte ik dag mijn hele wezen Hekserij was. Dat mijn opvattingen en interesses en mijn hang naar mijn eigen vrijheid en identiteit allemaal verweven waren met Hekserij. 

Het pad begon eigenlijk al veel eerder, maar toen begroette ik Hekate op het kruispunt en nam ik de weg die zij aanwees, recht vooruit.